Żyrafa ma dość szeroko otwierający się pysk i długi język, który pozwala jej na wybieranie najsmaczniejszych, najbardziej wartościowych liści. Jej ślinianki produkują duże ilości śliny oraz specyficzne białka, które tworzą kompleksy z taninami – substancjami szkodliwymi obecnymi w niektórych z pobieranych przez żyrafę roślin.
Wszyscy wiemy, że akacja i żyrafa to przepis na udany związek. Ale akacja to trudna partnerka – ma ostre kolce. Żyrafa radzi sobie z tymi trudnościami w bardzo prosty sposób – łamie je za pomocą twardego języka i podniebienia, a kęs połyka przy pomocy gęstej i lepkiej śliny. Z tego samego powodu niestraszne jej liście z cierniami.
W warunkach naturalnych żyrafa nie je tylko i wyłącznie liścmi, korą i gałązkami akacji – żyrafa lubi też liście i pędy innych drzew (np. wierzby, wiązu), winorośl, niektóre zioła. Samce, wyższe niż samice, skubią liście w koronach drzew. Panie żyrafy jednak na tym nie tracą – zjadają pokarm znajdujący się niżej, ale za to szerszy gatunkowo i dostępny na większym obszarze.
Wszyscy wiemy, że akacja i żyrafa to przepis na udany związek. Ale akacja to trudna partnerka – ma ostre kolce. Żyrafa radzi sobie z tymi trudnościami w bardzo prosty sposób – łamie je za pomocą twardego języka i podniebienia, a kęs połyka przy pomocy gęstej i lepkiej śliny. Z tego samego powodu niestraszne jej liście z cierniami.
W warunkach naturalnych żyrafa nie je tylko i wyłącznie liścmi, korą i gałązkami akacji – żyrafa lubi też liście i pędy innych drzew (np. wierzby, wiązu), winorośl, niektóre zioła. Samce, wyższe niż samice, skubią liście w koronach drzew. Panie żyrafy jednak na tym nie tracą – zjadają pokarm znajdujący się niżej, ale za to szerszy gatunkowo i dostępny na większym obszarze.